1 Kasım 2007 Perşembe

kırmızı

karlar kraliçesinin gözleri maviydi. biriktirdiği küçük buz parçalarına yansırdı renk. kanı mavi akardı onun. incecik damarlar verirdi rengini tenine. dokunuşu buzdandı. nefesi bol dumanlı.

çocuk arkadaşını seçti bir gün. her şeyi bırakıp gitti.

öfke yanaklarını kızarttı kraliçenin. içinde patlayan yanardağ ellerini titretti. geride sadece üzüntü kalınca buğulandı gözleri. yaşları bile buharlaştı. mavi kendini kaybetti. kestiği bileğinden gelincikler boşaldı.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

gunesi uyandiralim