9 Haziran 2010 Çarşamba

japonluğumu kaybetmiş değilim




ama artık dişli bir japonum.



her japon gibi manzara bulunca kaçırmıyorum, gece bile.


bazen de günümü küçük ayrıntılarla güzelleştiriyorum, evet.


ve anlamsız sanatsal hareketlerden vazgeçmiyorum.


yine de fotoğraf tutkum asosyal olduğum anlamına gelmemeli.
arkadaşlarıma sinsice yaklaşır, deklanşöre basarım.

Hiç yorum yok: